Robotic Uncategorized,ترجمه خلاقیت در طراحی ربات به کمک کامپیوتر

خلاقیت در طراحی ربات به کمک کامپیوتر

Computer-aided creativity in robot design
Researchers’ new system optimizes the shape of robots for traversing various terrain types
Date:
November 30, 2020
Source:
Massachusetts Institute of Technology
Summary:
RoboGrammar is a new system that automates and optimizes robot design. The system creates arthropod-inspired robots for traversing a variety of terrains. It could spawn more inventive robot forms with enhanced functionality.

خلاقیت در طراحی ربات به کمک کامپیوتر
دستگاه جدید محققان شکلی از ربات هارا برای پیمایش انواع مختلف زمین بهینه سازی میکند
تاریخ:
30 نوامبر 2020
منبع:
موسسه ی تکنولوژی ماساچوست
خلاصه:
روبوگرامر یک دستگاه جدیدیست که طراحی ربات را خودکار و بهینه می کند. این دستگاه با الهام گرفتن از بندپایان، ربات هایی را برای پیمایش نواحی مختلف می سازد. روبوگرامر میتواند ربات های مبتکرانه تری با قابلیت های بیشتر تولید کند .

FULL STORY
So, you need a robot that climbs stairs. What shape should that robot be? Should it have two legs, like a person? Or six, like an ant?

داستان کامل
بنابراین شما به یک روبات که از روی پله ها بالا رود نیاز دارید.آن ربات باید چه شکلی باشد؟آیا باید مانند انسان دو پا داشته باشد یا مانند مورچه شش پا؟
Choosing the right shape will be vital for your robot’s ability to traverse a particular terrain. And it’s impossible to build and test every potential form. But now an MIT-developed system makes it possible to simulate them and determine which design works best.

انتخاب شکل مناسب برای توانایی رباتتان در عبور از زمین های مختلف حیاتی خواهد بود. و ساخت و امتحان کردن هر شکل بالقوه غیر ممکن می باشد. اما امروزه MIT سیستمی ایجاد کرده است که شبیه سازی آن هارا ممکن ساخته و مشخص می کند کدام طرح بهتر عمل میکند.

You start by telling the system, called RoboGrammar, which robot parts are lying around your shop — wheels, joints, etc. You also tell it what terrain your robot will need to navigate. And RoboGrammar does the rest, generating an optimized structure and control program for your robot.

شما ابتدا به سیستمی که روبوگرام نام دارد می گویید که اجزای ربات مثل چرخ ها و اتصالات و غیره در کارگاه قرار دارند و همچنین شما به آن می گویید که از چه ناحیه ای لازم است عبور کند و روبوگرام بقیه ی کاراهای تولید و بهینه سازی ساختار و برنامه کنترل را برای ربات شما انجام می دهد.

The advance could inject a dose of computer-aided creativity into the field. “Robot design is still a very manual process,” says Allan Zhao, the paper’s lead author and a PhD student in the MIT Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory (CSAIL). He describes RoboGrammar as “a way to come up with new, more inventive robot designs that could potentially be more effective.”

این پیشرفت میدواند دوزی از خلاقیت را به این زمینه وارد کند.آلن ژائو نویسنده اصلی مقاله و دانشجوی دکترا در آزمایشگاه علوم رایانه ای و هوش مصنوعی MIT می گوید:طراحی روبات هنوز هم یک فرایند دستی است.
او روبوگرام را به عنوان راهی برای ارائه دادن طرح های جدید و مبتکرانه تر ربات ها که به طور بالقوه می توانند موثرتر باشند توصیف میکند.
Zhao is the lead author of the paper, which he will present at this month’s SIGGRAPH Asia conference. Co-authors include PhD student Jie Xu, postdoc Mina Konakovi?-Lukovi?, postdoc Josephine Hughes, PhD student Andrew Spielberg, and professors Daniela Rus and Wojciech Matusik, all of MIT.

ژائو نویسنده اصلی این مقاله است که در کنفرانس آسیایی SIGGRAPH این ماه ارائه خواهد داد.از جمله نویسندگان این مقاله می توان به دانشجوی دکترا Jie Xu ، فوق دکترا Mina Konakovi؟ -Lukovi ، postdoc Josephine Hughes ، دانشجوی PhD Andrew Spielberg و اساتید Daniela Rus و Wojciech Matusik ، همه MIT اشاره کرد.

Ground rules
قوانین اساسی

Robots are built for a near-endless variety of tasks, yet “they all tend to be very similar in their overall shape and design,” says Zhao. For example, “when you think of building a robot that needs to cross various terrains, you immediately jump to a quadruped,” he adds, referring to a four-legged animal like a dog. “We were wondering if that’s really the optimal design.”

ژائو می گوید: روبات ها برای انجام فعالیت های بی پایان گوناگونی ساخته شده اند در عین حال آنها اغلب از نظر شکل کلی و طراحی تمایل دارند بسیار به هم شباهت داشته باشند. برای مثال وقتی شما به ساختن رباتی که قرار است از نواحی مختلف عبور کند فکر میکنید فورا به سمت یک چهارپا جهش میکنید .او اضافه میکند، اشاره به یک حیوان چهارپا مثل سگ.
ما متعجب بودیم که آیا این طرح واقعا بهینه است.

Zhao’s team speculated that more innovative design could improve functionality. So they built a computer model for the task — a system that wasn’t unduly influenced by prior convention. And while inventiveness was the goal, Zhao did have to set some ground rules.

تیم ژائو فکر کردند که طراحی ابداعی می تواندباعث بهبود عملکرد شود،بنابراین آنها یک مدل کامپیوتر برای این کار ساختند – سیستمی که بی جهت تحت تاثیر قرارداد قبلی قرار نگرفته بود.و از آنجایی که هدف اختراع بود، ژائو مجبور شد چندین قانون اساسی تعیین کند.
The universe of possible robot forms is “primarily composed of nonsensical designs,” Zhao writes in the paper. “If you can just connect the parts in arbitrary ways, you end up with a jumble,” he says. To avoid that, his team developed a “graph grammar” — a set of constraints on the arrangement of a robot’s components. For example, adjoining leg segments should be connected with a joint, not with another leg segment. Such rules ensure each computer-generated design works, at least at a rudimentary level.

ژائو در مقاله مینویسد:تمام شکل های ممکن ربات اصولا ازز طرح های بی معنی تشکیل شده است.اگر شما فقط بتوانید قطعات را بصورت دلخواه بهم وصل کنید در نهایت دچار آشفتگی میشوید. برای جلوگیری از این امر تیم او یک نمودار دستورزبان- یک مجموعه ای از محدودیت ها در چیدمان اجزای روبات- را توسعه دادند. به عنوان مثال، قطعات مجاور پا باید به وسیله ی یک مفصل به هم وصل شوند نه با قطعه پای دیگر. چنین قوانینی کارهای طراحی که به وسیله ی کامپیوتر ساخته شده را حداقل در مراحل ابتدایی تضمین میکند.

Zhao says the rules of his graph grammar were inspired not by other robots but by animals — arthropods in particular. These invertebrates include insects, spiders, and lobsters.

ژائو می گوید که قوانین نموداردستور زبان نه از روی ربات های دیگر بلکه از روی حیوانات – به ویژه بندپایان- الهام گرفته شده است. این بی مهرگان شمال حشرات، عنکبوت ها و خرچنگ های دریایی هستن.

As a group, arthropods are an evolutionary success story, accounting for more than 80 percent of known animal species. “They’re characterized by having a central body with a variable number of segments. Some segments may have legs attached,” says Zhao. “And we noticed that that’s enough to describe not only arthropods but more familiar forms as well,” including quadrupeds. Zhao adopted the arthropod-inspired rules thanks in part to this flexibility, though he did add some mechanical flourishes. For example, he allowed the computer to conjure wheels instead of legs.

بندپایان به عنوان یک گروه تحولی در موضوع موفقیت هستند، آنها بیش از 80 درصد از گونه های حیوانات شناخته شده را تشکیل میدهند. ژائو می گوید: ویژگی آن ها بدن مرکزی با تعداد بخش های متغیر است. “ژائو می گوید:” بعضی از بخش ها ممکن است پاها را به هم متصل کنند.ما ملاحطه کرده ایم که این نه تنها برای توصیف بندپایان بلکه برای توصیف شکل های آشنا “از جمله چهارپایان” نیز کافی است.ژائو به لطف بخشی از انعطاف پذیری قوانین الهام گرفته از بندپایان را تصویب کرد، هرچند که برخی از جلوه های مانیکی را به آن اضافه کرد. به عنوان مثال پدیدار کردن چرخ ها بجای پاها.

A phalanx of robots
یک مجموعه روبات
Using Zhao’s graph grammar, RoboGrammar operates in three sequential steps: defining the problem, drawing up possible robotic solutions, then selecting the optimal ones. Problem definition largely falls to the human user, who inputs the set of available robotic components, like motors, legs, and connecting segments. “That’s key to making sure the final robots can actually be built in the real world,” says Zhao. The user also specifies the variety of terrain to be traversed, which can include combinations of elements like steps, flat areas, or slippery surfaces.

با استفاده از نمودار دستور زبان ژائو ، روبوگرامر در سه مرحله متوالی عمل می کند: تعریف مسئله، ترسیم کردن راه حل های ممکن روباتیکی و سپس انتخاب راه حل بهینه. تعریف مشکل عمدتا به عهده ی شخص استفاده کننده است که مجموعه ای از اجزای سازنده ی رباتیک موجود مانند موتورها، پاها و بخش های اتصال را وارد میکند. ژادو می گوید: این نکته ی کلیدی برای اطمینان از این است که روبات های نهایی می توانند در دنیای واقعی ساخته شوند. کاربر همچنین نواحی مورد پیمایش را مشخص می کند که می تواند شامل ترکیبی از عناصر مانند پله ها، سطوح صاف یا لغزنده باشد.

With these inputs, RoboGrammar then uses the rules of the graph grammar to design hundreds of thousands of potential robot structures. Some look vaguely like a racecar. Others look like a spider, or a person doing a push-up. “It was pretty inspiring for us to see the variety of designs,” says Zhao. “It definitely shows the expressiveness of the grammar.” But while the grammar can crank out quantity, its designs aren’t always of optimal quality.

با این ورودی ها، سپس روبوگرامر از قوانین نمودار دستور زبان برای طراحی صدها هزار ساختار بالقوه ربات استفاده می کند. برخی از آنها مثل ماشین مسابقه مبهم بنظر میرسند.بقیه مانند عنکبوت یا شخصی که شنا(روی زمین)) میرود بنظر می رسند. ژائو می گوید: دیدن تنوع در طرح ها برای ما بسیار الهام بخش بود. این قطعا نشان دهنده ی بیانگری دستور زبان است.اما تا موقعی که دستور زبان می تواند تعداد را به تولید انبوه برساند، طراحی های آن همیشه از کیفیت مطلوب برخوردار نیستند.

Choosing the best robot design requires controlling each robot’s movements and evaluating its function. “Up until now, these robots are just structures,” says Zhao. The controller is the set of instructions that brings those structures to life, governing the movement sequence of the robot’s various motors. The team developed a controller for each robot with an algorithm called Model Predictive Control, which prioritizes rapid forward movement.

انتخاب بهترین طرح ربات نیازمند کنترل حرکات هر ربات و ارزیابی عملکرد آن است.ژائو می گوید: تاکنون این ربات ها فقط ساختار هستند. کنترل کننده مجموعه ای از دستور العمل هاست که به ساختارها حیات می بخشدو توالی حرکت و موتورهای مختلف ربات هارا کنترل می کند. این تیم کنترل کننده ای را برای هر ربات با الگوریتمی به نام Model Predictive Control (مدل کنترل پیشبینی) توسعه داده است که حرکت سریع رو به جلو را اولویت قرار می دهد.

“The shape and the controller of the robot are deeply intertwined,” says Zhao, “which is why we have to optimize a controller for every given robot individually.” Once each simulated robot is free to move about, the researchers seek high-performing robots with a “graph heuristic search.” This neural network algorithm iteratively samples and evaluates sets of robots, and it learns which designs tend to work better for a given task. “The heuristic function improves over time,” says Zhao, “and the search converges to the optimal robot.”

ژائو میگوید: شکل و کنترل کننده ی ربات عمیقا در هم آمیخته و جدایی ناپذیرند، به همین دلیل است که ما باید برای هر ربات خاص به طور جداگانه یک کنترل کننده بهینه سازی کنیم.هنگامی که هر ربات شبیه سازی شده برای حرکت کردن آزاد است، محققان در جستجوی ربات هایی با عملکرد بالا با “نمودار جستجوگرایی” هستند.این الگوریتم شبکه عصبی به صورت مکرر مجموعه ای از ربات هارا نمونه برداری و ارزیابی میکند و می آموزد که کدام طرح برای یک کار مشخص بهتر عمل می کند.ژائو میگوید: این عملکرد ابتکاری با گدشت زمان بهبود می یابد و جستجو به ربات مطلوب همگرا می شود.

This all happens before the human designer ever picks up a screw.

این ها همه قبل از اینکه انسان طراح یک پیچ بردارد اتفاق می افتد.

“This work is a crowning achievement in the a 25-year quest to automatically design the morphology and control of robots,” says Hod Lipson, a mechanical engineer and computer scientist at Columbia University, who was not involved in the project. “The idea of using shape-grammars has been around for a while, but nowhere has this idea been executed as beautifully as in this work. Once we can get machines to design, make and program robots automatically, all bets are off.”

هود لیپسون مهندس مکانیک و دانشمند کامپیوتر در دانشگاه کلومبیا که در این پروزه دخیل نبوده است می گوید:
این عمل یک دستاورد موفقیت آمیز در تلاش 25 ساله برای طراحی خودکار پیکربندی و کنتر ربات ها است. این استفاده از شکل دستورزبان برای مدتی وجود داشت، اما در هیچ کجا این ایده به زیبایی این کار اجرا نشده است. هنگامی که ما بتوانیم ماشین آلات طراحی، ساخت و برنامه ربات هارا به صورت خودکار دریافت کنیم، نتایج غیر قابل پیش بینی اند.

Zhao intends the system as a spark for human creativity. He describes RoboGrammar as a “tool for robot designers to expand the space of robot structures they draw upon.” To show its feasibility, his team plans to build and test some of RoboGrammar’s optimal robots in the real world.

ژائو این سیستم را به عنوان جرقه ای برای خلاقیت انسان در نظر دارد. او روبوگرامر را به عنوان ابزاری برای طراحان ربات برای توسعه دادن فضای ساختارهای رباتی که از روی آنها ترسیم میکنند توصیف میکند. برای نشان دادن شدنی بودن آن، تیم او قصد دارند بعضی از ربات های بهینه ی روبوگرامر را بسازند و آزمایش کنند.

Zhao adds that the system could be adapted to pursue robotic goals beyond terrain traversing. And he says RoboGrammar could help populate virtual worlds. “Let’s say in a video game you wanted to generate lots of kinds of robots, without an artist having to create each one,” says Zhao. “RoboGrammar would work for that almost immediately.”

ژائواضافه میکند که این سیستم می تواند برای دنبال کردن اهداف رباتیکی فراتر از زپیمایش زمین سازگار شود. و او میگوید که روبوگرامر می تواند به شناخته شدن دنیای مجازی کمک کند.
ژئو میگوید: بیایید فرض کنیم در یک بازی ویدیویی که شما میخواستید انواع زیادی روبات ایجاد کنید ، بدون یک هنرمندی که بخواهد هر یک از آنهارا بسازد،روبوگرامر تقریبا بلافاصله برای آن کار میکند.

One surprising outcome of the project? “Most designs did end up being four-legged in the end,” says Zhao. Perhaps manual robot designers were right to gravitate toward quadrupeds all along. “Maybe there really is something to it.”

یک نتیجه ی شگفت آور پروژه؟ ژائو می گوید: در نهایت بیشتر طرح ها چهارپا بودند.شاید طراحان دستی ربات ها حق داشتند که در تمام مدت به سمت چهارپایان گرایش پیدا کنند. شاید واقعا چیز قابل توجهی در آن وجود دارد.

Story Source:

Materials provided by Massachusetts Institute of Technology. Original written by Daniel Ackerman. Note: Content may be edited for style and length.

منبع داستان:
مطالب توسط موسسه فناوری ماساچوست تهیه شده. اصل نوشته شده توسط دانیل آکرمن. توجه: ممکن است بخاطر طول و شکل محتوا ویرایش شود.
مترجم:فائزه تقی پور
2020/12/20

3 thoughts on “خلاقیت در طراحی ربات به کمک کامپیوتر”

  1. فرزانه فراهاني

    Computer-aided creativity in robot design
    Researchers’ new system optimizes the shape of robots for traversing various terrain types
    Date:
    November 30, 2020
    Source:
    Massachusetts Institute of Technology
    Summary:
    RoboGrammar is a new system that automates and optimizes robot design. The system creates arthropod-inspired robots for traversing a variety of terrains. It could spawn more inventive robot forms with enhanced functionality.
    خلاقیت با کمک رایانه در طراحی ربات ها
    سیستم جدید محققان شکل ربات ها را برای پیمایش انواع زمین ها بهینه می کند
    تاریخ:
    30 نوامبر 2020
    منبع:
    موسسه تکنولوژی ماساچوست
    خلاصه:
    روبوگرامر سیستم جدیدی است که طراحی ربات را خودکار و بهینه می کند . این سیستم ربات هایی با الهام از بندپایان را برای پیمایش در مناطق مختلف ایجاد می کند . این می تواند فرم های مبتکرانه تر ربات را با قابلیت های بیشتر توليد كند.
    FULL STORY
    So, you need a robot that climbs stairs. What shape should that robot be? Should it have two legs, like a person? Or six, like an ant?
    داستان کامل
    بنابراین ، شما به یک ربات نیاز دارید که از پله ها بالا برود. آن ربات باید چه شکلی باشد؟ آیا مثل یک نفر باید دو پا داشته باشد؟ یا شش ، مثل مورچه؟
    Choosing the right shape will be vital for your robot’s ability to traverse a particular terrain. And it’s impossible to build and test every potential form. But now an MIT-developed system makes it possible to simulate them and determine which design works best.
    انتخاب شکل مناسب برای توانایی ربات شما در عبور از یک منطقه خاص بسیار حیاتی است. و ساخت و آزمایش هر فرم بالقوه غیرممکن است. اما اکنون یک سیستم توسعه یافته توسط MIT امکان شبیه سازی آنها و تعیین اینکه کدام طرح بهتر کار می کند را فراهم می کند.
    You start by telling the system, called RoboGrammar, which robot parts are lying around your shop — wheels, joints, etc. You also tell it what terrain your robot will need to navigate. And RoboGrammar does the rest, generating an optimized structure and control program for your robot.
    شما ابتدا به سیستمی كه روبوگرام نام دارد مي گوييد كه اجزاي ربات مثل چرخ ها واتصالات وغيره دركارگاه قرار دارند وهمچنين شما به آن مي گوييد كه از چه ناحيه اي لازم است عبور كند و روبوگرام بقیه کارها را انجام می دهد ، یک ساختار و برنامه کنترل بهینه شده برای ربات شما ایجاد می کند.

    The advance could inject a dose of computer-aided creativity into the field. “Robot design is still a very manual process,” says Allan Zhao, the paper’s lead author and a PhD student in the MIT Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory (CSAIL). He describes RoboGrammar as “a way to come up with new, more inventive robot designs that could potentially be more effective.”
    این پیشرفت می تواند نوعی خلاقیت با کمک رایانه را به این حوزه وارد کند. آلن ژائو ، نویسنده اصلی مقاله و دانشجوی دکترای آزمایشگاه علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی ، MIT مي گوید: “طراحی ربات هنوز هم یک فرایند کاملاً دستی است.” او روبوگرام را به عنوان “روشی برای دستیابی به طرح های جدید و مبتکرانه تر ربات توصیف می کند که می توانند به طور بالقوه موثرتر باشند.
    Zhao is the lead author of the paper, which he will present at this month’s SIGGRAPH Asia conference. Co-authors include PhD student Jie Xu, postdoc Mina Konakovi?-Lukovi?, postdoc Josephine Hughes, PhD student Andrew Spielberg, and professors Daniela Rus and Wojciech Matusik, all of MIT.
    ژائو نویسنده اصلی مقاله است ، که در کنفرانس SIGGRAPH Asia این ماه ارائه می دهد. از جمله نویسندگان این مقاله می توان به دانشجوی دکترا Jie Xu ، فوق دکترا Mina Konakovi؟ -Lukovi ، postdoc Josephine Hughes ، دانشجوي دکتری Andrew Spielberg و اساتید Daniela Rus و Wojciech Matusik ، همه MIT اشاره کرد.
    Ground rulesقوانين اصلي
    Robots are built for a near-endless variety of tasks, yet “they all tend to be very similar in their overall shape and design,” says Zhao. For example, “when you think of building a robot that needs to cross various terrains, you immediately jump to a quadruped,” he adds, referring to a four-legged animal like a dog. “We were wondering if that’s really the optimal design.”
    ربات ها برای تعداد زیادی از وظایف تقریباً بی پایان ساخته شده اند ، اما ژائو می گوید: “همه آنها از نظر شکل و طرح کلی بسیار شبیه به یکدیگر هستند.” به عنوان مثال ، “وقتی به فکر ساختن رباتی هستید که نیاز به عبور از زمین های مختلف باشد ، فوراً به سمت چهارپا می روید” ، وی با اشاره به یک حیوان چهار پا مانند سگ اضافه می کند. “ما تعجب می کردیم که آیا واقعاً این طراحی بهینه است؟”
    Zhao’s team speculated that more innovative design could improve functionality. So they built a computer model for the task — a system that wasn’t unduly influenced by prior convention. And while inventiveness was the goal, Zhao did have to set some ground rules.
    تیم ژائو حدس زدند که طراحی مبتکرانه تر می تواند عملکرد را بهبود بخشد. بنابراین آنها یک مدل رایانه ای برای این کار ساختند – سیستمی که تحت تأثیر کنوانسیون قبلی نبوده است. و در حالی که هدف از ابتکار عمل بود ، ژائو مجبور شد برخی قوانین اساسی را تعیین کند.
    The universe of possible robot forms is “primarily composed of nonsensical designs,” Zhao writes in the paper. “If you can just connect the parts in arbitrary ways, you end up with a jumble,” he says. To avoid that, his team developed a “graph grammar” — a set of constraints on the arrangement of a robot’s components. For example, adjoining leg segments should be connected with a joint, not with another leg segment. Such rules ensure each computer-generated design works, at least at a rudimentary level.
    ژائو در مقاله می نویسد ، جهان فرم های ممکن ربات “در درجه اول از طرح های بی معنی تشکیل شده است.” وی می گوید: “اگر فقط بتوانید قطعات را از راه های دلخواه بهم متصل كنید ، در نهایت با یک سر و صدا روبرو خواهید شد.” برای جلوگیری از آن ، تیم او یک “دستور زبان” ایجاد کرد – مجموعه ای از محدودیت ها در چیدمان اجزای یک ربات. به عنوان مثال ، قسمتهای پای مجاور باید با یک اتصال متصل شوند ، نه با یک قسمت دیگر از پایه. چنین قوانینی تضمین می کند که هر طرح تولید شده توسط رایانه حداقل در سطح ابتدایی کار می کند.
    Zhao says the rules of his graph grammar were inspired not by other robots but by animals — arthropods in particular. These invertebrates include insects, spiders, and lobsters.
    ژائو می گوید که قوانین دستور زبان او نه از روبات های دیگر بلکه از حیوانات – به ویژه بندپایان – الهام گرفته شده است. این بی مهرگان شامل حشرات ، عنکبوت ها و خرچنگ های دریایی است.
    As a group, arthropods are an evolutionary success story, accounting for more than 80 percent of known animal species. “They’re characterized by having a central body with a variable number of segments. Some segments may have legs attached,” says Zhao. “And we noticed that that’s enough to describe not only arthropods but more familiar forms as well,” including quadrupeds. Zhao adopted the arthropod-inspired rules thanks in part to this flexibility, though he did add some mechanical flourishes. For example, he allowed the computer to conjure wheels instead of legs.
    بندپایان به عنوان یک گروه ، یک داستان موفقیت تکاملی هستند و بیش از 80 درصد از گونه های جانوری شناخته شده را تشکیل می دهند. “آنها با داشتن یک بدن مرکزی با تعداد متغیر بخش مشخص می شوند. بعضی از بخشها ممکن است پاها را بهم چسبیده باشند. ” “و ما متوجه شدیم که برای توصیف نه تنها بندپایان بلکه اشکال آشناتر نیز” ، از جمله چهار پا ، کافی است. ژائو به لطف بخشی از این انعطاف پذیری ، قوانین الهام گرفته از بندپایان را تصویب کرد ، هرچند که برخی از شکوفایی های مکانیکی را نیز به آن افزود. به عنوان مثال ، او به کامپیوتر اجازه داد تا به جای پایه ها ، چرخ ها را صدا کند.
    A phalanx of robotsيك مجموعه ربات
    Using Zhao’s graph grammar, RoboGrammar operates in three sequential steps: defining the problem, drawing up possible robotic solutions, then selecting the optimal ones. Problem definition largely falls to the human user, who inputs the set of available robotic components, like motors, legs, and connecting segments. “That’s key to making sure the final robots can actually be built in the real world,” says Zhao. The user also specifies the variety of terrain to be traversed, which can include combinations of elements like steps, flat areas, or slippery surfaces.
    با استفاده از گرامر نمودار ژائو ، روبوگرامر در سه مرحله متوالی عمل می کند: تعریف مسئله ، ترسیم راه حل های رباتیک احتمالی و سپس انتخاب راه حل های بهینه. تعریف مشکل عمدتا به عهده کاربر انسانی است که مجموعه ای از اجزای رباتیک موجود مانند موتورها ، پاها و بخشهای اتصال را وارد می کند. ژائو می گوید: “این کلید اطمینان از ساخت واقعی ربات های نهایی در دنیای واقعی است.” کاربر همچنین انواع زمینهای مورد پیمایش را مشخص می کند که می تواند شامل ترکیبی از عناصر مانند پله ها ، نواحی مسطح یا سطح لغزنده باشد.
    With these inputs, RoboGrammar then uses the rules of the graph grammar to design hundreds of thousands of potential robot structures. Some look vaguely like a racecar. Others look like a spider, or a person doing a push-up. “It was pretty inspiring for us to see the variety of designs,” says Zhao. “It definitely shows the expressiveness of the grammar.” But while the grammar can crank out quantity, its designs aren’t always of optimal quality.
    با استفاده از این ورودی ها ، روبوگرامر سپس از قوانین گرامر نمودار برای طراحی صدها هزار ساختار بالقوه ربات استفاده می کند. بعضی ها مبهم و مانند اتومبیل اتومبیل رانی به نظر می رسند. دیگران مانند عنکبوت یا شخصی که فشار بالا می آورد به نظر می رسند. ژائو می گوید: “دیدن انواع طرح ها برای ما بسیار الهام بخش بود.” “این قطعاً بیان گرامر را نشان می دهد.” اما گرچه گرامر می تواند کمیت را کم کند ، طراحی های آن همیشه از کیفیت بهینه برخوردار نیستند.
    Choosing the best robot design requires controlling each robot’s movements and evaluating its function. “Up until now, these robots are just structures,” says Zhao. The controller is the set of instructions that brings those structures to life, governing the movement sequence of the robot’s various motors. The team developed a controller for each robot with an algorithm called Model Predictive Control, which prioritizes rapid forward movement.
    انتخاب بهترین طراحی ربات نیاز به کنترل حرکات هر ربات و ارزیابی عملکرد آن دارد. ژائو می گوید: “تاکنون این ربات ها فقط یک سازه هستند.” کنترلر مجموعه دستورالعمل هایی است که ساختارها را زنده می کند و بر توالی حرکت موتورهای مختلف ربات حاکم است. این تیم برای هر ربات یک کنترل کننده با الگوریتمی به نام Model Predictive Control (کنترل پیش بینی پیش بینی) ایجاد کرده است که حرکت سریع به جلو را در اولویت قرار می دهد.
    The shape and the controller of the robot are deeply intertwined,” says Zhao, “which is why we have to optimize a controller for every given robot individually.” Once each simulated robot is free to move about, the researchers seek high-performing robots with a “graph heuristic search.” This neural network algorithm iteratively samples and evaluates sets of robots, and it learns which designs tend to work better for a given task. “The heuristic function improves over time,” says Zhao, “and the search converges to the optimal robot.”
    شکل و کنترل ربات عمیقاً در هم آمیخته شده اند ، “به همین دلیل است که ما باید یک کنترل کننده را برای هر ربات خاص به طور جداگانه بهینه کنیم.” هنگامی که حرکت هر ربات شبیه سازی شده آزاد است ، محققان به دنبال ربات هایی با عملکرد بالا با “جستجوی ابتکاری نمودار” هستند. این الگوریتم شبکه عصبی به طور تکراری مجموعه ای از ربات ها را نمونه برداری و ارزیابی می کند و می آموزد کدام طرح ها برای یک کار مشخص بهتر کار می کنند. ژائو می گوید: “عملکرد اکتشافی با گذشت زمان بهبود می یابد و جست و جو به ربات بهینه همگرا می شود. ”
    This all happens before the human designer ever picks up a screw.
    این همه اتفاق می افتد قبل از این که طراح انسانی هرگز پیچ بگیرد.
    This work is a crowning achievement in the a 25-year quest to automatically design the morphology and control of robots,” says Hod Lipson, a mechanical engineer and computer scientist at Columbia University, who was not involved in the project. “The idea of using shape-grammars has been around for a while, but nowhere has this idea been executed as beautifully as in this work. Once we can get machines to design, make and program robots automatically, all bets are off.”
    این کار یک موفقیت موفقیت آمیز در تلاش 25 ساله برای طراحی خودکار پيكربندي و کنترل ربات ها است. “می گوید هود لیپسون ، مهندس مکانیک و دانشمند کامپیوتر در دانشگاه کلمبیا ، که در پروژه مشارکت نداشته است. “ایده استفاده از گرامرهای شکل برای مدتی وجود داشته است ، اما در هیچ کجا این ایده به زیبایی این کار اجرا نشده است. وقتی بتوانیم ماشین آلات را برای طراحی ، ساخت و برنامه ریزی ربات به طور خودکار بدست آوریم ، همه شرط بندی ها خاموش است.
    Zhao intends the system as a spark for human creativity. He describes RoboGrammar as a “tool for robot designers to expand the space of robot structures they draw upon.” To show its feasibility, his team plans to build and test some of RoboGrammar’s optimal robots in the real world.
    ژائو این سیستم را به عنوان جرقه ای برای خلاقیت انسان در نظر دارد. روبوگرامر را به عنوان “ابزاری برای طراحان ربات برای گسترش فضای ساختارهای ربات هایی که از آنها ترسیم می کنند” توصیف می کند. برای نشان دادن امکان پذیری آن ، تیم وی قصد دارد برخی از ربات های بهینه روبوگرامر را در دنیای واقعی بسازد و آزمایش کند.
    Zhao adds that the system could be adapted to pursue robotic goals beyond terrain traversing. And he says RoboGrammar could help populate virtual worlds. “Let’s say in a video game you wanted to generate lots of kinds of robots, without an artist having to create each one,” says Zhao. “RoboGrammar would work for that almost immediately.”
    ژائو اضافه می کند که این سیستم می تواند برای پیگیری اهداف رباتیک فراتر از پیمایش زمین سازگار شود. و او می گوید روبوگرامر می تواند به پر کردن جهان های مجازی کمک کند. ژائو می گوید: “بگذارید بگوییم در یک بازی ویدیویی شما می خواستید بسیاری از انواع ربات ها را تولید کنید ، بدون اینکه هنرمند مجبور به ایجاد هر یک از آنها شود. “روبوگرامر تقریباً بلافاصله برای آن کار می کند.”
    One surprising outcome of the project? “Most designs did end up being four-legged in the end,” says Zhao. Perhaps manual robot designers were right to gravitate toward quadrupeds all along. “Maybe there really is something to it.”
    یک نتیجه شگفت آور پروژه؟ ژائو می گوید: “در نهایت بیشتر طرح ها چهار پا هستند.” شاید طراحان دستی ربات حق داشتند که در تمام مدت به سمت چهارپايان گرایش پیدا کنند. “شاید چیزی واقعاً در آن وجود داشته باشد.”
    Story Sourceمنبع داستان:
    Materials provided by Massachusetts Institute of Technology. Original written by Daniel Ackerman. Note: Content may be edited for style and length.
    مواد تهیه شده توسط موسسه فناوری ماساچوست. اصل نوشته دانیل آکرمن. توجه: ممکن است محتوا برای سبک و طول ویرایش شود.

  2. در این ترجمه قوانین نوشتار به ندرت وگاها در برخی از پاراگراف ها اصلا رعایت نشده.
    برخی از کلمات میتوانستند جایگزین های بهتر وعام تری داشته باشند،اما در کل بسیار خوانا ومفهوم اصلی ترجمه رسانده شده است.

  3. خلاقیت در طراحی ربات به کمک کامپیوتر
    این معنی به این صورت بیاید روان تر است: کمک کامپیوتر به خلاقیت ربات در طراحی
    در این ترجمه غلط های املائی وجود دارد.

پاسخ دادن به farzane.farahani لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Related Post

ربات ها رفتار ریسک پذیری را در انسان تشویق می کنندربات ها رفتار ریسک پذیری را در انسان تشویق می کنند

تحقیقات جدید نشان داده اند که ربات ها میتوانند انسان ها را برای پذیرفتن خطر احتمالی سناریو قمار شبیه سازی شده که چیزی روی رفتارشان تاثیر نگذارد تشویق کنند. افزایش

بلوک های ساختاری سازه هایی همه کاره با خصوصیات مکانیکی شگفت اور ایجاد میکنند.بلوک های ساختاری سازه هایی همه کاره با خصوصیات مکانیکی شگفت اور ایجاد میکنند.

researchers have created tiny building blocks that exhibit unique  mechanical properties, such as the ability to produce a twisting motion  when squeezed. محققان بلوک های ریزی را ایجاد کرده اند که دارای ویژگی منحصر به فردی هستند، مانند توانایی تولید حرکت چرخشی هنگام فشار دادن.   these subunits could potentially be assembled